Ruhlarında kibir ve nefret zincirlerinden bekaret kemeri olan insanlar görüyorum.
Sözcükleri, kapalı kapılar ardındakine yaklaşmak isteyen herkese öfke kusan gardiyanlar.
Ustalık ve sevgi akan zanaatkârdan uzakta,
Zincirlerin ardındaki taş parçası, asla elmas olamayacak
Kendi kibirinden kusacak, kendi kustuğunda eriyecek...
Ve bir gün gözümüzün içine bakarak
Soğuk kanlılıkla, küfür edercesine sarfettikleri sözleri hatırlayıp
Susacaklar, diğerlerinin aşağılayıcı bakışları arasında...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder